3e blog

pff dit gaat weer een lange blog worden, heb veel om te schrijven! Op vrijdag deden we outreach. Dit was zoals gewoonlijk erg leuk. In de middag vertrokken we naar Hohoe maar het was erg lastig om een tro te vinden dus namen we er een een Pom. Het kostte ons veel moeite om uiteindelijk bij het Matvin hotel te komen. Die avond hebben we niet veel meer gedaan en gingen vroeg slapen. Helaas was de nacht niet super. Er was continue muziek, de matrassen en kussen leken wel van steen en vroeg in de ochtend stond een groep vrouwen naast onze deur hard te praten. We liepen naar een tro station in Hohoe en ontmoette Sammie daar, een vriend van een van de vrijwilligers. Hij nam met ons een tro naar de Afajatoe Mountain, dit is de hoogste berg in Ghana. We beklommen deze in 45 minuten en het was erg steil en afzien. Eenmaal boven hadden we uitzicht over ghana en togo maar zagen we ook een grote zwarte wolk ons naderen. Na 20 minuten gingen we weer naar beneden maar na 5 minuten begon het erg hard te regenen. Het pad dat we moesten nemen werd erg glibberig en begon een soort kleine waterval van regen en klei te worden. Het afdalen was dus erg moeilijk. Ik was als eerste weer beneden en de rest naderde na 15 minuten. Al onze kleren was helemaal nat en toen we beneden waren scheen de zon.. Daarna namen we de tro naar de WLI falls. Dit was 30 minuutjes lopen en prachtig om te zien. We konden daar zwemmen maar dat had ik niet gedaan omdat ik het koud had vanwege mijn klame kleren en omdat ik sinds mijn verbijf af en toe last heb van mijn oren. S avonds nadat we hadden gedouched en omgekleed, gingen we nog wat noodles langs de kant van de weg eten, deze waren heel goed! Deze nacht hadden we beter geslapen, waarschijnlijk omdat we zo moe waren van het lopen en klimmen. Helaas voelde ik me niet zo goed die morgen. Ondanks dat ik 10 uur geslapen had, was ik na een stukje lopen futloos. We gingen naar een weeshuis omdat de leider van de kinderen in het ziekenhuis lag vanwege een autoongeluk maar ik heb daar eigenlijk alleen maar geslapen. In de middag gingen we nog naar een apenreservaat. We moesten allemaal 8 cedi betalen en kregen 1 banaan. In het reservaat maakt onze gids rare geluidjes zodat de apen kwamen. Een aap ging nog op mijn arm zitten :). Daarna gingen we weer huiswaards, wat nog een hele opgave was. Heb trouwens alweer mijn derde en vierde ongeluk gezien. Een keer was er een tro voor ons, op weg naar Hohoe en die slipte van de weg af. Hij belandde op een lager stuk aan de linker kant naast de weg op zijn kop. Gelukkig waren er maar twee passagiers en ze waren allebij ongedeerd. 4e ongeluk was een aanrijding met een schaap, ook deze overleefde het. Ik denk dat ik een beetje aan de ongelukken begin te wennen.

Op maandag kregen we weer een nieuwe afdeling aangewezen. EINDELIJK, naar de labourward! Heb gelijk een geweldige dag gehad. Zag 3 keizersnedes, 1 vaginale geboorte en 1 moeilijke nageboorte. Het was heel interesant om dit te zien. In de middag gingen we nog naar een naaister omdat mijn kamergenoot een ghaneese jurk wou laten maken. Onderweg zag ik een groepje kinderen touwtje springen en ik ging met ze mee doen. Dit vonden ze helemaal geweldig en na 5 minuten stonden er ook volwassenen om ons heen om mijn toe te juichen. 's Avonds zijn we nog naar 205 gegaan om afscheid te nemen van twee vrijwilligers.


Dinsdag op werk was behoorlijk saai. De eerste 4 uur was er vrij weinig te doen. Gelukkig begonnen om 1 uur twee vrouwen met persen waar ik allebij bij was. In de middag speelde Elyse en ik nog met wat kinderen van de buurt maar verder hebben we deze dag niet veel gedaan.


Woensdag was weer een drukke dag op mijn afdeling. In 2 uur zag ik 2 keizersnedes en 1 vaginale geboorte. Er was een hele aardige verloskundige die mij veel praktische handelingen liet doen. Na een bevalling liet ze mij gelijk de baby overnemen ipv een zuster en vertelde de anderen dat ik de normale procedure bij de baby mocht doen. Dit hield in dat ik het hoofd, de volledige lengste en het gewicht mocht meten. Ook mocht ik de oogdruppels doen en een zuster leerde mij een Vitamine K injectie te plaatsen. De verloskundige kwam later nog naar mij toe en zei de volgende keer dat er een bevalling was dat ik die dan met haar hulp mocht doen. Dit maakte mijn dag helemaal goed! Na werk ging ik gelijk naar huis om te checken hoe het met mijn kamergenoot was die ziek was thuisgebleven. Ze had een ziekenhuis bezocht en het bleek dat ze wormen had. Daarna ging ik nog naar 205 om de plannen van het weekend te bespreken. Er was nog een vrijwilliger niet en het bleek dat ze malaria had. Ik ben een trip aan het plannen naar Kumasi voor dit weekend dus ik moest wat dingetjes uitzoeken.


Vandaag was het in de ochtend weer rustig op werk. Ik had outreach afgezecht omdat ik een extra dag op mijn afdeling wou werken waar ik trouwens voor twee weken blijf. Rond 10 uur vond er een keizersnede plaats waar ik bij was. De baby lag namelijk in een verkeerde houding in de buik. Later zag een nog een keizersnede omdat de baby was gestorven in de buik. De vrouw was 29 weken zwanger. Omdat ik de enige was die 'vrije' handen had, moest ik de baby aannemen. Dit was heel erg raar. De verloskundige kwam daarna en vertelde me waar de baby heen moest. Eerst moest ik het wegen en daarna stopte de verloskundige het lijkje in een doos zodat de moeder had kon ophalen. Ik besloot die middag om wat langer te blijven omdat de verloskundige van woensdag een middagshift deed. Toen ze aankwam leerde ze me gelijk wat nieuwe begrippen en instrumenten. God zij dank moest een vrouw om 3.15 beginnen met persen, IK MOCHT DE BEVALLING DOEN! Natuurlijk wel met hulp van de verloskundige maar ik deed alle handelingen en zij legde mij uit wat ik moest doen. Alles wat goed gegaan en dit maakte echt mijn dag. Omdat ze nu alleen nog maar nachtshifts doet tot dat ik er ben, ga ik zondag een nachtshift met haar moe doen. Ben erg benieuwd hiernaar.

Morgen gaan we eerst naar outreach waar ik erg zin in heb omdat ik het vandaag misde. Daarna zullen we de tro richting kumasi nemen. We nemen Elyse' en mijn gastvader mee omdat hij goed bekend is in Kumasi dus hij gaat ons heel de zaterdag rondleiden. Zondag zullen we de grootste open markt van West Afrika bezoeken.

Spreek jullie volgende week weer,


Liefs Mascha