Mijn tijd in Kof'town zit er bijna op :(
Door: Mascha
Blijf op de hoogte en volg Mascha
25 Juli 2013 | Ghana, Koforidua
Vorige vrijdag outreach zoals gewoonlijk en we hadden deze keer behoorlijk wat wonden om te behandelen. We hadden jammer genoeg niet veel speeltijd met de kindjes. In een lokaal, waar ik vitamine C snoepjes aan de kinderen gaf, was een meisje en ik tilde haar op en liet haar boven mijn hoofd zweven. Op dat moment komen er 20 andere kindjes rond de 3/4 om mij heen, aan het gillen en lachen van verbazing en blijdschap, was echt heel mooi moment en dat meisje voelde zich natuurlijk heel speciaal. Daarna moesten we gelijk naar huis om onze spullen voor ons weekend naar Ada Foah te pakken. Met de trochaufeur van outreach hadden we afgesproken dat we om 2 uur bij total 2 zouden zijn. Hij stond daar gelukkig keurig optijd en dat is echt zeldzaam hier haha. Eenmaal aangekomen in Ada moesten we met de boot naar ons eiland waar kamp Maranatha was. Ada is super mooi! De zon ging onder toen we daar aankwamen en scheen prachtig over Lake Volta en de zee. Vlakbij ons eiland kwam de zee samen met de rivier. Dus ons eiland lag tussen de zee en het meer en had een breette van ik denk 100 meter. We sliepen in kleine houden hutjes, is echt super mooi! De vloer is van zand en er stond alleen een bed in voor twee personen. Ik sliep dit keer gelukkig even niet met Elyse maar met Valerie, een van de andere vrijwilligers die al voor twee maanden in ghana is en nog een maand blijft. 'S avonds maakten we er een leuk feestje van bij de bar van het kamp met de werkers van het kamp en natuurlijk de meeste vrijwilligers. Was echt super gezellig! Je kunt hier in ghana zakjes alcohol kopen, bijvoorbeeld gin, van 50 ml(dus twee shots) voor 50 persawah(ongeveer 18 cent!!!) en 42% alcohol, dus dat zegt al genoeg over deze avond ;). Op zaterdag werd ik rond 7 uur wakker maar bleef tot 8 uur in bed liggen. Ik kon vanuit mijn hutje heel goed de zee horen en dat was erg ontspannend en een goed momentje om over het leven en de verschillen na te denken. Nog niet veel mensen waren wakker, maar Felien wel. Weet nog niet of ik haar al genoemd heb maar dat is ook een nederlands meisje en 17 jaar. Kan het goed met haar vinden en we kunnen goed lachen samen. Maarja ik ging met felien een stukje over het eiland heen lopen, eerst langs het meer en daarna langs de zee. We hadden nog geprobeerd om een kano voor die ochtend te regelen omdat we niet echt veel te doen hadden. Dit lukte helaas niet. Toen we terug kwamen van wandelen kwamen er 3 mannen uit Libanon met jetski's aan. We vroegen of we achterop mochten en een stukje konden gaan varen. Dit vonden ze allemaal een heel goed idee en Felien en ik gingen achterop bij Joseph, hij had de snelste jetski :)! Dit was echt super gaaf om te doen! We haalde de 100 km per uur en hij liet de jetski over de golfen springen. Hij liet ons zijn huis zien, een PARADIJS! Ik heb nog nooit zo'n mooi en moderne Villa gezien. Ze nodigde ons uit om die avond een drankje te komen doen en er een feestje van te maken. Daarna gingen we nog naar een hele mooie plek waar hij de moter uitzette zodat we van de stilte konden genieten. Daarna gingen we weer terug naar ons kamp. Ik maakte een praatje met de eigenaar van het kamp en hij vertelde me dat hij een school had en dat hij het kamp had opgericht om voor educatie voor de kinderen van het eiland te zorgen. Dit verhaal sprak me heel erg aan en ik maakte met hem een rondje over het eiland. Ik zag eerst de school. Het bezat 6 klaslokalen, twee waren voor verpleegkunde lessen. Hij had 6 leraren/leraresen in dienst en 3 werden betaald door de overheid en ik denk dat de andere vrijwilligers waren. Deze school zag er goed uit maar zoals verwacht gemaakt van palmbladeren en een paar houte bankjes. Daarna liepen we nog wat verder. Hier was een echt gebouw in de maak, dit ging te nieuwe school worden! Hij had dus heel erg goede vooruitgangen gemaakt. Ook hoorde ik dat er allemaal vrijwilligers aan het gebouw werken en dat de medewerkers van het kamp ook vrijwilligers zijn. DIt maakte het verblijf op het eiland in het kamp alleen nog maar mooier. Daarna ging ik nog met een groepje met een gewone boot een tour maken in Lake Volta. Dit duurde 2.5 uur en we moesten ieder 15 cedi betalen. We bezochten eerst het rumeiland. Hier woont een man die zijn eigen en hele sterke rum maakt. Hij legde ons met veel enthousiasme het oude en nieuwe proces uit. Dit was behoorlijk interesant. Daarna mochten we natuurlijk de rum proeven. Het was echt heel sterk, 45% alcoholpercentage! Ik heb een 1.5 L fles gekocht wat 15 cedi was. Daarna vervolgde we onze toch naar een eiland waar krokodillen leefde. Ze leefde nu voor een tijdje in gevangenschap omdat er verbouwd werd op het eiland maar de man daar ging ze snel weer vrijlaten. Vervolgens gingen we weer huiswaards. Het was een hele mooie tocht! 'S avonds na het eten was er een soort feest op het eiland maar ik denk dat het gewoonlijk was daar op het kamp voor in het weekend. Een groot kampvuur werd aangestoken en er was Afrikaanse dans, zang en drums. Dit klink waarschijnlijk niet alleen leuk maar het was echt super om in de Afikaanse sfeer te komen. Ze kunnen hier trouwens allemaal echt heel goed dansen. Een van de mannen van de Jetski's kwam ons daarna ophalen op het kamp. We waren eigenlijk allemaal van plan om niet te gaan maar hij had de meeste van ons toch overtuigd en wat andere gasten van het kamp gingen ook mee. Op dat eiland hebben we echt de ogen uit onze hoofden gekeken! Joseph en zijn broer hadden een prive eiland met een steiger en een zwembad, een hoofdcomplex met een slaapkamer en nog 2 complexen met slaapkamers. In totaal konden daar 18 mensen slapen en bij iedere kamer zat een aparte keuken en badkamer. We mochten alles pakken wat we wilden en er werd fruit en brownie geserveerd. Ze waren echt heel gastvriendelijk daar en gezellig. Wel echt van die verwelde mannetjes maar we hebben wel een leuke tijd gehad daar. De muziek was alleen wat minder maar onder het genot van een champange van 200 dollar is het wel te doen. Ik heb nog een duik genomen in het zwembad en dat was echt heel lekker. Toen we naar huis wilde werden we gewoon weer netjes afgezet nadat we ze natuurlijk allemaal hadden bedankt voor de gastvrijheid. Op zondag was ik precies op de helft van mijn reis, ik vertrok de 21ste van Juni en het was de 21ste van Juli en ik kom de 21ste van Augustus weer terug. In de ochtend ben ik met Felien en Isabelle(ook een nederlandse vrijwilliger) weze kanoen. Vandaag kon het wel omdat we hem gisteren hadden besteld. We hadden eigenlijk gewoon de boot in het midden van de rivier gelegd en daar gedobberd en gekletst. Verder die dag niet veel gedaan op het eiland. Fee en ik hebben een duik in de zee en de rivier genomen. We hebben trouwens ook nog met wat locale kindjes gevoetbald op het strand. Toen we weer thuis kwamen van de terugreis gingen Elyse en ik nog even met Freeman en Freda een drankje en ijsje doen in de stad.
Zondagnacht kon ik niet goed slapen omdat mijn klamboe me heel erg aan het vervelen was dus ik heb besloten dat ik voortaan hier in Koforidua zonder ga slapen. Er zijn hier helemaal geen beesten op onze kamer, dat ik bijna ontmogelijk. Werk was niet echt heel bijzonder. Ik ging in de ochtend bij de lying ward wat babies in bad doen met een van de zusters die ik van mijn eerdere werk daar kende. In labour ward zag ik nog 1 keizersnede maar verder was er niet veel aan. In de middag hadden de medische vrijwilligers een bijeenkomst met Gifty, onze Medical Coordinator. Ze wou wat dingen bespreken over het ziekenhuis, onderandere wat onze belevingen daar zijn. We hadden met z'n alle goede ideeen om wat dingetjes te verbeteren. Vervolgens terug naar huis gelopen en lekker Jollof rijst gegeten.
Dinsdag was wel oke op werk. Ik zag een keizersnede en daarna een spoed bevalling. De vrouw werd binnen gebracht op een brancare en was met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Ik heb de verloskundige geholpen en daarna de baby overgenomen en er weer de normale procedure mee gedaan. Ik heb nou ook geleerd hoe ik vitamine K bij de newborns moet injecteren dus dat is wel gaaf. Ik stopte om 12 uur om met een van de vrijwilligers, Nichole, naar de Human Resorce Office te gaan. Hier moeten we altijd heen als we van Ward gaan wisselen om een nieuwe Letter te krijgen. Hiervoor gingen we niet daar heen. We hadden namelijk gisteren bij de meeting het idee om een lijst te maken voor Projects Abroad met alle wards erop en met een omschrijving ervan zodat het voor alle vrijwilligers duidelijk is wat ze van de afdelingen kunnen verwachten. Dit was voor alle vrijwilligers nu heel erg lastig. Helaas had Richard (de leidinggevende daar) geen tijd. We gingen dus maar naar Nichole's huis om daar te beginnen aan de Wards waar ik al bij had meegelopen. Daarna gingen we lunch maken en Mariel(vrijwilliger) en Mickey (P-A coordinator) kwamen langs om mee te eten. Vervolgens ging ik nog samen met Nichole de stad in omdat we allebij nog wat dingen moesten kopen. 'S avonds weer bij Havilla(het restaurant waar we vaak eten) gegeten. Op straat heb ik nog even met een jongetje van 12 gepraat en hij vroeg me mijn nummer, was echt heel schattig.
Pff ik heb echt een gigantische bult op de achterkant van mijn bovenbeen. Ik denk dat het van een insect is. Het jeukte heel erg waardoor ik in de nacht heel slecht kon slapen. Op werk was het opzich wel leuk, een van de vrijwilligers, Betina, kwam langs om een keizersnede te zien. Daarna liet ik haar de Special Care room in de lying ward zien omdat ze de babies zo schattig vond. Daarna ging ze terug naar de operatie afdeling waar zij was voor deze week. Ze belde me op dat er nog twee operaties plaats gingen vinden en of ik daar bij wilde zijn. Ik heb dus die morgen nog een oog- en prostaatoperatie bijgewoond. Was opzich wel interessant maar bij de oogoperatie kon ik niet echt kijken want het licht wat ze daar gebruikte was zo fel dat ik er na een minuut al duizelig van werd. 'S middags maakte ik hele lekkere toast thuis en vervolgens gingen we i.p.v. naar 205 voor quiz naar de beatmarket voor drumlessen. Dit was erg leuk maar helaas kon ik maar twee minuten drummen omdat ik met Valerie het weekend moest organiseren. 'S avonds nam ik Felien mee om Fried Yam en kip te eten wat ik had gevraagd omdat het mijn laaste avondmaal in mijn gastgezin huis was. Vandaag gaan we namelijk uiteten. Daarna nog naar 205 gegaan om daar een drankje te doen en te kaarten, was erg gezellig weer.
Vandaag was een andere dag dan normaal. In plaats van outreach of werk ging ik naar Nursing School. Ik had een meisje ontmoed, Ivy, die daarop zat en ze nodigde me uit om een keer te komen kijken. De eerste les die we hadden begon om 7 uur en was eerste hulp. Dit was heel erg interessant en ik kon goed mee doen. Vervolgens hadden we een pauze van drie kwartier en ik nam mijn ontbijt thuis. Daarna hadden we Wiskunde. Voordat de les begon moest ik naar de directriece die een beetje boos was omdat ik niet eerder had gemeld dat ik een dag mee liep. Ivy had haar echter al een paar keer geprobeerd te bereiken telefonisch. Ik mocht de Wiskunde les afmaken maar daarna moest ik gaan. De wiskunde les was soms wel heel moeilijk te volgen omdat het hele andere wiskunde was. Om 12 uur was ik dus klaar en ik ben deze middag de stad in gegaan om mijn laatste aankopen hier in Kof'town te doen. Ik heb voor mijn gastgezin moeder een grote wokpan en een scherp mes gekocht omdat haar koekenpan bijna uit elkaar valt en alle messen bot zijn, ik hoop dat ze er blij mee is.
Vanavond ga ik dus lekker uiteten omdat het mijn laatste avondje hier is. Ik ga het echt missen hier maar ben heel erg enthousiast over Cape Coast! Gelukkig heb ik dit weekend een goed afscheid met alle vrijwilligers. Mijn volgende blog zal dus vanuit Cape Coast zijn, verhuug me er nu al op om jullie daarover te vertellen.
Liefs Mascha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley